bu,
bakışlarını,
şehrin ışıklarına gömenlere inat
gözleri,
yıldızlardan ümidini yitirene değin gözbebeklerinin hıçkırığına dahi
o hayal uğruna
kulak tıkayan
birinin şiiridir.

göz yaşlarında ıslanan hayallerini
ses tellerine asarak kurutmaya çalışan
zırdelinin şiiridir..

kelamı kaleme
kelimeyi parmaklarına hapsetmiş
lal dilinin şiiridir…

bu,
o utansa da
adı da aşkı da alenen söylenesi
tek sevgilinin

Yağmur’un şiiridir…